Krąg Harcmistrzów

Krąg Harcmistrzowski powstał we wrześniu 2002 roku, by nadać pracy z harmistrzami charakteru wspólnotowego i merytorycznego, a przede wszystkim, by stworzyć ze starszyzny OH-y grupę przyjaciół, dla których ZHR będzie wyzwaniem intelektualnym i organizacyjnym, któremu bedą mogli sprostać dzięki zdobytego mistrzostwa harcerskiego i instruktorskiego. W zależności od temperamentu wodzów Krąg rozwijał się w ciągu mijających dziesięciu lat w różnym tempie. Jego pierwszym wodzem i twórcą tradycji i sposobu działania był Marek Gorgoń. Czerpiąc z dorobku krakowskich kręgów totemowych nadał unikalny charakter obrzędom Kręgu, zaproponował Kodeks Honorowy Harcmistrza, którego aprobata staje się przepustką do przynależności do Kręgu. Kilka razy w roku odbywały się spotkania w różnych miejscach Polski, od Tatr po Mazury. Każde z nich poświęcone było innemu tematowi, a wypracowane pomysły slużyły organizacji.
Obecnie Krąg wymaga nadania mu nowego impulsu do działania, skupienia większości starszyzny naszej organizacji, a może i Związku wokół problemów jakie stoją przed polskim harcerstwem

W zależności od temperamentu wodzów Krąg rozwijał się w ciągu mijających dziesięciu lat w różnym tempie. Jego pierwszym wodzem i twórcą tradycji i sposobu działania był Marek Gorgoń. Czerpiąc z dorobku krakowskich kręgów totemowych nadał unikalny charakter obrzędom Kręgu, zaproponował Kodeks Honorowy Harcmistrza, którego aprobata staje się przepustką do przynależności do Kręgu. Kilka razy w roku odbywały się spotkania w różnych miejscach Polski, od Tatr po Mazury. Każde z nich poświęcone było innemu tematowi, a wypracowane pomysły slużyły organizacji.
Obecnie Krąg wymaga nadania mu nowego impulsu do działania, skupienia większości starszyzny naszej organizacji, a może i Związku wokół problemów jakie stoją przed polskim harcerstwem.

Podstawowy cel istnienia Kręgu, jakim jest z jednej strony budowanie wspólnoty starszyzny opartej na fundamencie wspólnego rozumienia celów i zasad harcerskich, a z drugiej inicjowanie działań i ruchu myśli, które powodować będę rozwój naszego Związku, nie ulega zmianie.
Jednak obecna sytuacja różni się znacznie od tej sprzed dziesięciu lat. Wtedy istniejące na poziomie gorących dyskusji podziały dziś stały się rzeczywistością, podział na wrogie obozy rozdziera od środku Związek i powoduje, że młodzi instruktorzy tracą motywację, że równolegle realizuje się sprzeczne wzajemnie koncepcje metodyczne, że kręcimy się wokół tych samych problemów zamiast iść naprzód, że wycofalismy się praktycznie z oddziaływania na zewnątrz, staliśmy się środowiskiem odwroconym plecami do życia naszej Ojczyzny. Taka, przeciągająca się, sytuacja może doprowadzić do powolnej marginalizacji naszego ZHR. W takim czasie wydaje się, że odbudowanie wspólnoty instruktorskiej "pięknie się różniacej", ale o tym samym fundamencie ideowym jest koniecznością. A ponieważ istotą harcerstwa jest działanie, to budowa owej wspólnoty winna przejawiać się w podejmowanych wyzwaniach.
Celem więc na dziś jest zaproszenie jak największej grupy harcmistrzów i, w niektórych przypadkach, podharcmistrzów do zredefiniowania harcerstwa, do nadania starym tradycjom, formom, metodom nowego ducha, do przeprowadzenia działań, ktore pozwolą stworzyć środowisko czujące odpowiedzialność za przyszłość Organizacji i potrafiące ja unieść.

Programowaniem pracy Kręgu w porozumieniu z Naczelnikiem zajmować się będzie Rada Kręgu, która stanowić będzie kilku wybranych przez wodza kręgu instruktorów. Wspólnie będziemy planować i organizować pracę. Jedną z zasad Kręgu jest brak hierarchii i możliwość wpływu każdego z członków na podejmowane działania, dlatego wódz i rada bedą w pełni współpracowali z całym gronem harcmistrzow.
W ciagu roku odbywać się bedą trzy, cztery spotkania kręgu, oraz wcześniej zaplanowana liczba spotkań współorganizowanych przez Krąg. Krąg będzie się podejmować realizacji projektów celowych, tematycznych, które bedą prowadzone przez jego członków. Planujemy organizować działania o charakterze duchowym, np. Rekolekcje Starszyzny w Częstochowie, pielgrzymka instruktorska ZHR; o charakterze programowym, np. Konferencja Harcmistrzowska ZHR, spotkania metodyczne; o charakterze patriotycznym, np. udział w imprezach typu Wykus, spotkania z ludźmi kultury, Kościoła, historykami, politykami.

Hm. Paweł Zarzycki